Zuhûr‐i Kâinâtın Madenisin Yâ Resûlallah

NA'T-I ŞERÎF

Zuhûr‐i kâinâtın ma'denisin yâ Resûlallah

Rumûz‐i "küntü kenz"in mahzenisin yâ Resûlallah

Beşer denen bu âlem de senin sûretle şahsındır

Hakîkatde hüviyetde değilsin yâ Resûlallah

Vücûdun cümle mevcûdâtı nice câmi' olduysa

Dahi 'ilmin muhît oldu kamusun yâ Resûlallah

Dehânın menba'‐ı esrâr 'ilm‐i "min ledünnî"dir

Hakâyık 'ilminin sen mahremisin yâ Resûlallah

Ne kim geldi cihâna hem dahi her kim geliserdir

İçinde cümlenin ser‐askerisin yâ Resûlallah

Cihân bâğında insân bir şecerdir gayrılar yaprak

Nebîler meyvedir sen zübdesisin yâ Resûlallah

Şefâ'at kılmasan varlık Niyâzî'yi yok ederdi

Vücûdu zahmının sen merhemisin yâ Resûlallah

Niyâzî Mısrî

Kuddise Sırruh